گروهی از باشندگان ولسوالی شولگره بلخ میگویند که مسئولان محلی طالبان، زمینهای کشاورزی شخصی آنان را در نخست تحت عنوان زمینهای دولتی مصادره کرده و سپس این زمینها را به افراد نزدیک خود برای ساخت خانه توزیع میکنند. این زمینها در دو قطعه به مساحت ۹۱.۵ جریب در روستای «قدیم» ولسوالی شولگره قرار دارد و مالکان آنها اسناد عرفی در اختیار دارند. زمینهای مورد نظر در سالهای ۱۳۸۴ و ۱۳۸۷ از سوی گروهی از شرکا، طی دو قبالهی عرفی خریداری شده است. یک منبع اکنون تعداد مالکان این زمینها را ۳۵ نفر میداند و میگوید که آنان پیش از رویکارآمدن طالبان، زمینها را در اختیار داشتند.
مذاکرات سهمرحلهای طالبان و پاکستان، از دوحه تا استانبول، به شکست انجامید و نشان داد که اسلامآباد نمیتواند وابستگی تاریخی طالبان را به نفع منافع خود تضمین کند. در حالی که طالبان، با وجود فقدان مشروعیت ملی، در برابر فشارهای پاکستان موضعی نسبی و ملیگرایانه گرفتهاند، کشورهای منطقه به دنبال بدیلی مشروع و فراگیر برای ایجاد توازن قدرت هستند. در چنین شرایط بحرانی، تشکیل حکومت در تبعید توسط جریانهای ملی و معتدل طالبان میتواند راهی برای بازتعریف مشروعیت سیاسی و احیای وحدت ملی باشد.
۱۸ سال پس از شهادت شهید سید مصطفی کاظمی، هنوز یاد و راه او چون چراغی فروزان بر وجدان امت اسلامی و مسیر استقلال ملی افغانستان میتابد. او نه تنها یک سیاستمدار و مجاهد، بلکه معمار اندیشهای بود که وحدت اقوام، خودکفایی اقتصادی و استقلال سیاسی را در پرتو ایمان و عقلانیت اسلامی معنا کرد.