«هریش کومار پس از فروپاشی حکومت پیشین افغانستان به عنوان دیپلمات و افسر روابط سازمان اطلاعات هند در کابل منصوب شده بود. منابع اعلام کردند که وی در سفرهای اخیر خود به دهلی و قطر با سران مخالف طالبان دیدار کرده و درباره برگزاری نشستهایی در دبی رایزنی کرده بود. پس از بازگشت به دهلی، هریش کومار در تاریخ ۱۳ آگوست دوباره به کابل بازگشت و در ۱۵ آگوست در یک رستوران در منطقه شهرنو کابل با چند تن از مخالفان طالبان دیدار کرد. سازمان اطلاعات طالبان به آن رستوران یورش برد و افغانهای حاضر در جلسه بازداشت شدند. به گزارش «یگل آی» در ۱۶ آگوست، مقامات طالبان دیپلماتهای سفارت هند را فراخواندند و تصمیم خود برای اخراج فوری هریش کومار را ابلاغ کردند. این دیپلمات هندی در ۱۷ آگوست کابل را ترک و به دهلی بازگشت. تاکنون سفارت هند واکنشی به این اقدام نشان نداده است.
مذاکرات سهمرحلهای طالبان و پاکستان، از دوحه تا استانبول، به شکست انجامید و نشان داد که اسلامآباد نمیتواند وابستگی تاریخی طالبان را به نفع منافع خود تضمین کند. در حالی که طالبان، با وجود فقدان مشروعیت ملی، در برابر فشارهای پاکستان موضعی نسبی و ملیگرایانه گرفتهاند، کشورهای منطقه به دنبال بدیلی مشروع و فراگیر برای ایجاد توازن قدرت هستند. در چنین شرایط بحرانی، تشکیل حکومت در تبعید توسط جریانهای ملی و معتدل طالبان میتواند راهی برای بازتعریف مشروعیت سیاسی و احیای وحدت ملی باشد.
۱۸ سال پس از شهادت شهید سید مصطفی کاظمی، هنوز یاد و راه او چون چراغی فروزان بر وجدان امت اسلامی و مسیر استقلال ملی افغانستان میتابد. او نه تنها یک سیاستمدار و مجاهد، بلکه معمار اندیشهای بود که وحدت اقوام، خودکفایی اقتصادی و استقلال سیاسی را در پرتو ایمان و عقلانیت اسلامی معنا کرد.